Ta strona korzysta z plików Cookies. Zasady ich wykorzystania są opisane w naszej Polityce prywatności. W każdej chwili możesz wyłączyć Cookies w przeglądarce.
Choć trudno w to uwierzyć, stres dotyka nie tylko osób dorosłych. Również dzieci, szczególnie kiedy nie radzą sobie z obowiązkami szkolnymi, kiedy znajdą się w sytuacjach trudnych, przerastających ich możliwości, narażone są na przeżywanie stresu. Zdarza się, że w sytuacji, kiedy dziecko jest wrażliwe, ambitne, odczuwa zdenerwowanie z powodu zapowiedzianego sprawdzianu, do którego nie jest zbyt dobrze przygotowane. W takich sytuacjach stres może być mobilizujący.
Jednak, gdy napięcie, zdenerwowanie dotyczą na przykład jakiegoś konkretnego przedmiotu w szkole, którego dziecko nie lubi, na którym omawiany materiał jest dla niego trudny do opanowania albo pojawiają się u dziecka obawy z powodu zajęć ze zbyt wymagającym nauczycielem, wówczas zbyt długo trwający stres może stanowić istotne zagrożenie dla zdrowia dziecka. Dlatego warto zaglądać nie tylko do dzienniczka z ocenami dziecka, ale również czuwać nad zdrowiem psychicznym swojej pociechy.
Gdy dziecko nie lubi szkoły
To, że dziecko nie lubi szkoły wynikać może z wielu czynników. Przed wyciąganiem niewłaściwych wniosków, zbędnym zdenerwowaniem z pewnością ustrzec mogą każdego rodzica pewne kroki, które warto poczynić. Dobrym rozwiązaniem jest na przykład upewnienie się:
jaki klimat emocjonalny panuje w szkole,
jaką postawę wobec dzieci przejawiają nauczyciele oraz
jaką stosują dyscyplinę.
Oczywiście niezbyt roztropne jest też tworzenie negatywnej aury w stosunku do nauczycieli czy szkoły w domu. Dziecko, które przychodzi do szkoły z negatywną postawą wobec nauczycieli wyniesioną z domu, będzie mieć większe problemy w szkole z powodu tego, że niechętnie będzie odnosić się do pedagogów.
Dziecko czerpie siłę z rodzinnego domu
Jeżeli dodatkowo dziecko nie będzie mieć wsparcia w rodzinnym domu, wówczas mogą się w nim kumulować różnego typu negatywne emocje. Rozdrażnienie, zamykanie się w sobie, płaczliwość, złość, niechęć do wykonywania różnych prostych codziennych czynności, smutek, przygnębienie – to tylko nieliczne z objawów, jakie mogą wystąpić u dziecka zlęknionego i przeżywającego w swoim życiu trudne sytuacje.
Stres dzieckaW taki właśnie sposób – często odbierany przez dorosłych jako wyraz złośliwości – może eksponować swoją bezradność w problemie, który go przerasta.
Dobrze pamiętać o tym, że z powodu takich sytuacji, które powodują stres, organizm będzie przemęczony, dlatego dobrze tak organizować dziecku czas, aby:
spożywało posiłki zapewniające odpowiednie składniki odżywcze, ale również
by spędzało czas na świeżym powietrzu.
Regeneracja sił następuje również przez odpoczynek i sen – to też należy dziecku zapewnić. Zapewne istnieje pewien procent przypadków, kiedy dziecku po prostu nie chce się uczyć, bo jest leniwe. Znaczny procent złych ocen wynika tak naprawdę z wielu innych przyczyn albo jest konsekwencją ich połączenia.
Pomyśl zatem, czy Twoje dziecko:
ma odpowiednie warunki do nauki – pokój dziecka to miejsce zabawy, spotkania z przyjaciółmi, odpoczynku, snu, ale i nauki. Rozplanuj meble w takim pomieszczeniu w sposób, który nie będzie kolidować z czynnościami, jakie wykonuje dziecko. Zwróć uwagę na to, aby był funkcjonalny oraz bezpieczny dla jego zdrowia. Bezpieczeństwo to również odpowiednio ustawione krzesło przy biurku czy monitor komputera, tak, aby dziecko z czasem nie nabawiło się skrzywienia kręgosłupa. Odpowiednie warunki to również cisza i spokój, na którą składa się atmosfera w domu (negatywnie wpływa na koncentrację dziecka oraz jego emocje m.in. napięta atmosfera pomiędzy rodzicami, którą dziecko intuicyjnie wyczuwa), wyłączony telewizor, odłożony na bok telefon czy na moment chociażby brak dostępu do komputera – tak, aby dziecko mogło skupić swoją uwagę tylko na konkretnym przedmiocie i wiedzy, którą ma przyswoić.
ma wyznaczoną na naukę najbardziej optymalną dla niego porę dnia – może się okazać, że dziecko najlepiej przyswaja wiedzę w godzinach przedpołudniowych w sobotę, niż na przykład w piątek po południu. A może dobrym pomysłem będzie też zdopingowanie dziecka, aby przed odrabianiem lekcji i nauką wyszło na podwórze zagrać w piłkę z kolegami – ruch na świeżym powietrzu sprawi, że jego praca przy książkach będzie potem bardziej efektywna.
ma predyspozycje do odbierania wiedzy właśnie z tego źródła, które jest wykorzystywane – każdy inaczej postrzega świat, a to między innymi z tego względu, że istnieją różne formy koncentracji uwagi: kinestetyczna, wizualna, akustyczna. Oznacza to tylko tyle, że każdą wiedzę dziecko będzie w stanie przyswoić, jeśli tylko będzie ona odpowiednio przekazana – odpowiednio to znaczy, w taki sposób, takim kanałem, który dziecko najlepiej odbiera (dobrze jednak zmieniać kanały przekazu wiedzy, aby dziecko się nie nudziło) lub pokazywać mu w domu alternatywne sposoby przyswajania wiedzy (np. wykorzystując techniki mnemotechniczne).
Jeżeli zauważasz, że Twoje dziecko jest poddenerwowane, coś go martwi lub złości, jeżeli swoim zachowaniem daje znać, że w jego życiu coś jest nie tak, zawsze dobrym rozwiązaniem będzie przeprowadzenie z dzieckiem rozmowy – ale pamiętaj, z pewnością nie chodzi o rozmowę "na siłę", rozmowę wymuszoną, gdyż często dzieci nie są na takie natychmiastowe wyznania przygotowane.
Dlatego dobrze podpytywać przy okazji niezobowiązujących rozmów i obserwować swoje dziecko, podkreślając, że jesteśmy zawsze gotowi mu pomóc niezależnie od tego, jakie ma problemy. Bo nawet jeżeli nie na wszystkie sytuacje stresujące dziecko poza domem mamy wpływ i nie zawsze jesteśmy im w stanie szybko zapobiec, to z pewnością mamy wpływ na to, co dzieje się domu. Dlatego warto ustrzec dziecko przed dodatkowym stresem, jaki może być wywołany tym, że rodzice nie mają dla niego czasu.